شیوه های صیانت از میراث فرهنگی ناملموس در حقوق ملی و بین‌الملل
کد مقاله : 1011-CNF (R1)
نویسندگان
طیبه ابراهیمی *
حقوق دانشگاه فرهنگیان، مرکز شهید باهنر تهران،گروه حقوق
چکیده مقاله
فرهنگ، رابطه تنگاتنگی با هویّت فردی و ملّی افراد دارد و از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود. دارای دو بعد یا دو وجه ملموس و ناملموس است، در نتیجه باعث ارتقای هویت فرهنگی و همبستگی و خودباوری عمومی در جوامع می گردد. در این راستا این پرسش مطرح می شود که بهترین شیوه های صیانت از میراث فرهنگی ناملموس در حقوق ملی و بین‌الملل چیست؟ و در حال حاضر میراث فرهنگی ناملموس در ایران چه وضعیتی دارد؟ سازمان علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد، «یونسکو»، به دلیل اهمیت میراث فرهنگی ناملموس به عنوان انگیزه اصلی تنوع فرهنگی و ضامن توسعه پایدار، قواعد و مقرراتی را درحمایت از این میراث به موازات نظام‌های حقوقی داخلی و ملی، از جمله کنوانسیون ۲۰۰۳ صیانت از میراث فرهنگی ناملموس وموارد مشابه را به تصویب رسانده ‌است. روش‌کار در این مقاله توصیفی - تحلیلی است و از مطالعات کتابخانه‌ای و اینترنتی کمک گرفته شده است و اهمیت صیانت از میراث فرهنگی ناملموس در برابر خطرات و تهدیدات تا جایی است که می توان آن ها را میراث مشترک بشریت خواند و دولت‌ها به عنوان نمایندگان افراد مکلف به صیانت از این آثار هستند.
کلیدواژه ها
صیانت، میراث فرهنگی ناملموس، حقوق ملی، حقوق بین‌الملل
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر